Een bewogen weekje stage

Na een chaotische eerste week zijn we vol goede moeten begonnen aan onze tweede week stage. Met al wat kennis over de papierwinkel en de gang van zaken lukt het ons steeds beter om mee te draaien op de afdeling. Stephanie heeft ook al kennis gemaakt met de poli (waar de consultaties tussen gynaecologen en zwangeren gebeuren) en ik ben al eens naar het OK gemogen voor de opvang van een keizersnede. De rest van de week leek het net of Stephanie ingedeeld was bij de laag risico parturiënten, terwijl ik alle hoog risico parturiënten kreeg. Daardoor is Stephanie al een krak in bevallingen op haar eentje (of toch op zijn minst zonder vroedvrouw) uit te voeren, terwijl ik als geen ander mensen kan voorbereiden op keizersnede 's en hun baby's nadien kan opvangen (ook als die baby's het niet zo optimaal doen). We waren dan ook beiden blij wanneer het weekend eindelijk zijn intrede deed.

Om na een lange werkweek te ontspannen hadden we een weekendje naar Bigipan gepland. Dit is een natuurreservaat met duizenden soorten vogels. Aangezien het in Nickerie (de tweede 'hoofdstad' van Suriname) was moesten we een eindje rijden en dan nog een uur op een bootje. Op de boottrip hebben we kunnen genieten van de natuur, maar ook van de regen en de muggen. We waren doorregent en ik had het ijskoud. Voor de eerste keer in een maand had ik het zo koud en natuurlijk had ik geen regenkleren of zelfs maar warme kleren mee. Onze verblijfplaats was leuk, want het gebouw stond pal in het meer. Na een lokale maaltijd zijn we vogels gaan spotten. Wie wist dat flamingo's zwarte vleugels hadden? Tijdens het spotten bleven we droog, maar toen we 's nachts kaaimannen gingen zoeken viel de regen met bakken uit de lucht. Dus wat doe je dan? Je verpakt jezelf in vuilzakken. De sfeer zat er direct in. Door de regen was onze zoektocht succesvol en binnen de 10 minuten hadden we een kaaiman. We namen hem mee naar ons verblijf om hem eens beter te bekijken en foto's te nemen. Na een goeie nachtrust zijn we dan 's ochtends een modderbad gaan nemen. Door de regen was de modderbank ondergelopen, maar dat hield ons niet tegen om lustig modder op ons zelf te smeren. Ik deed enthousiast mee, maar later bleek ik hieraan allergisch te zijn en had ik gigantisch veel uitslag. Oh wel, ook dat overleef je. Voor we vertrokken hebben we dan ook nog vissen uit het net gaan halen. Een leuke bezigheid voor enkelen, voor de dierenvrienden iets minder. Eenmaal terug in ons verblijf mochten deze die wilde ze ook 'klaarmaken'. Ik heb één vis klaargemaakt, maar vredelievend was het niet dus hield ik het snel voor bekeken. Na een lekkere maaltijd (jammer genoeg niet onze zelf gevangen vissen) keerden we terug naar huis, maar niet voor we eens langs de zeedijk van Nickerie gereden zijn. Je voelt je direct terug in België.

We zijn dan ook nog langsgegaan naar het huis van onze reisgenoten en kregen een indruk van hoe het is om in een studentenhuis te leven om vervolgens thuis diep in slaap te vallen. Gelukkig konden we uitslapen, want we moeten pas maandag nacht weer gaan werken. Dus nu nog even gaan slapen en dan weer een lange werkweek tegemoet!

Groetjes,

Emma & Stephanie