In het weekend ben ik naar Apiapaati geweest. Dit is een klein dorp diep in het binnenland. We moesten 4 uur rijden tot Adjoni, waar de weg ophoud. Van daar uit moesten we nog 4 uur varen. Ideaal om wat kleur te krijgen. Gelukkig hadden we slechts af en toe regen, want anders was het een stuk minder leuk geweest. Ik was voor het eerst op trip met een groep Belgische meiden en samen met hen sliep ik in een typische Surinaamse hut met bedden en klamboe. We hebben dan ter verkenning een rondje rond het eiland gezwommen. Hoewel we niet veel moeite moesten doen aangezien er genoeg stroming was. De volgende dag hebben we door het tropisch REGENwoud gelopen. Heel mooi en leerrijk, want een lokale gids gaf ons informatie over de natuurlijke medicijnen die te vinden zijn in het bos. We waren echter doorweekt, want het regende heel de wandeling. Gelukkig stopte dit eenmaal we de ananasberg moesten beklimmen. De berg is vernoemd naar de ene ananas aan de voet van die berg. Het was een steile beklimming op gladde stenen en de top bereiken ging voor sommigen niet zonder slag of stoot, maar het uitzicht was grandioos! We hebben op de terugweg ook cassave geoogst. Dit is iets dat het best te vergelijken is met een aardappel. Er bestaat bittere en zoete cassave en wij hebben zoete cassave geoogst aangezien bittere eerst moet uitgekookt worden om het giftige blauwzuur eruit te krijgen. Na de wandeling hebben we dan een verfrissende duik genomen in de stroomversnelling. Daar hebben we een maaltijd gekregen van rijst en piranha soep. De volgende dag hebben we dan dorpen bezocht en kregen we ook een rondleiding op de medische zendpost van Djumu. Daarna hebben we met een band achter een boot gevaren en ons door wild water gewaad. Eenmaal terug op het eiland hebben we ook op de schommel gegaan en ons zo in het water laten vallen. Daarna volgde nog een gezellige avond om de volgende dag weer een lange terugreis tegemoet te gaan.
De volgende dagen stonden in het licht van een kleurtje opdoen bij het zwembad. Daar heb ik een aantal leuke mensen leren kennen en zaterdag ben ik met Cynthia McLeod naar Jodensavanne geweest. Eigenlijk veel kleiner dan verwacht. Daar was ik wat teleurgesteld in, maar het werd toch een toffe middag met veel nieuwe mensen. En toen was het tijd voor de laatste trip: Gunsi. Opnieuw een toffe bende en ook een leuke gids. Het was nu ook veel mooier weer dan de laatste dagen en de gids nam ons mee naar rotsen te midden van wild water. Daar hebben we kunnen zwemmen en zonnen. Heel ontspannend en daarna hebben we naar het eiland terug gezwommen. Ook hier was er nog genoeg stroming waardoor zwemmen een groot woord is. Alle jongeren zouden in hangmatten slapen. Mijn allereerste keer! Maar toen ik 's avonds naar mijn hangmat ging kijken zaten er overal beesten op. En geen kleintjes, hoor! Ik was zo dom om ze proberen weg te jagen en werd natuurlijk gestoken door een vliegende mier van 4 cm. Goede raad: niet te dicht erbij in de buurt komen, want ik heb nog 6u brandende pijn gehad. Op die manier heb ik veel geleerd over de natuurlijke geneeswijzen die ze hier hebben, want ze hebben van alles aan die plek gesmeerd. Ik moet wel zeggen dat een paracetamol nog altijd het beste werkt. We zijn dan nog kaaimannen gaan spotten en hebben twee mooie gespot en ook nog een leguaan. We zijn dan nog een tijdje opgebleven tot na het uitgaan van de lichten, want in het binnenland gaan de lichten rond middernacht uit. Er is namelijk enkel elektriciteit van 19u tot 24u. Tegen de tijd dat we naar ons bed gingen, waren de beesten gelukkig weg. Ik moet zeggen; zo'n hangmat ligt niet slecht. Wel wat koud gehad, maar de tweede nacht was ik dan wel voorzien. De volgende dag hebben we dan een vermoeiende wandeling naar een kreek gedaan, waar we gezwommen hebben. Tijdens de wandeling kregen we uitleg omtrent de natuurlijke geneeswijzen die in het bos te vinden waren. We hebben daarna een wandeling door het dorp gemaakt met bijhorende uitleg en vervolgens gingen we gaan zwemmen. Jammer genoeg begon het toen keihard te regenen en werd het fris. Na een warme douche hebben we het die avond dan gezellig gemaakt en na middernacht begon iedereen gelukkige verjaardag te zingen voor mij, want 4 mei was mijn verjaardag. Veel heb ik niet kunnen doen op mijn verjaardag, want het was tijd voor de terugreis naar Paramaribo. Ik ben wel nog uit eten geweest naar het Vat en vervolgens was het tijd om mijn valiezen te pakken en te vertrekken. Het inpakken verliep trouwens niet zo vlot. Ik had te veel over en heb dan ook veel moeten achterlaten. Terwijl ik nog 2kg bij ouders van een vriendin kon steken en zelf 2kg kleren (3 stagepakken boven elkaar) aanhad. De mensen op de luchthaven keken nogal raar en ik werd uitvoerig betast :). Maar ik ben goed en wel thuis geraakt na een lange vlucht en rit. Nu opnieuw aanpassen aan het Belgisch ritme van leven.
Laatste groetjes,
Emma
